Najstarsze znane skamieniałości embriofitów pochodzą z ordowiku, choć są fragmentaryczne. Przez Silurian zachowane są skamieniałości całych roślin, w tym likofitów Baragwanathia longifolia. Z dewońskich, szczegółowych skamieniałości rylinofitów. Wczesne skamieniałości tych starożytnych roślin pokazują poszczególne komórki tkanki roślinnej. W okresie dewońskim nastąpił również rozwój tego, co wielu wierzy, że jest pierwszym nowoczesnym drzewem, archeopteris. To drzewo przypominające paproć łączyło drewniany pień z przodem paproci, ale nie produkowało nasion.
Konserwacja zieleni w miejscach publicznych
Środki węglowe są głównym źródłem skamieniałości paleozoicznych, a obecnie istnieje wiele grup roślin. Najlepszym miejscem do zbierania jest zwałowisko kopalń węgla, sam węgiel jest pozostałością po skostniałych elektrowniach, choć w węglu rzadko widoczne są szczegóły konstrukcyjne skamieniałości tego zakładu. W gaju kopalnym w Victoria Park w Glasgow w Szkocji, pniaki drzew Lepidodendron znajdują się w ich pierwotnych pozycjach wzrostu. Więcej o konserwacji zieleni znajdziesz na: https://ogrodymarka.pl/centrum-ogrodnicze/.
Koszt konserwacji zieleni
Skamieniałe szczątki korzeni, łodyg i gałęzi drzew iglastych i angiospermy mogą występować lokalnie w jeziorach i przybrzeżnych skałach osadowych z epoki mezozoicznej i kenozoicznej. Często spotykane są sekwoje i ich sojusznicy, magnolia, dąb i dłonie. Drewno skamieniałe jest powszechnie spotykane w niektórych częściach świata i najczęściej znajduje się na obszarach suchych lub pustynnych, gdzie jest bardziej narażone na erozję. Drewno skamieniałe jest często silnie silikonowane (materiał organiczny zastąpiony dwutlenkiem krzemu), a impregnowana tkanina jest często przechowywana w najdrobniejszych szczegółach. Próbki takie można ciąć i polerować przy użyciu sprzętu lapidarnego. Lasy kopalne z drewna skamieniałego występują na wszystkich kontynentach.
Skamieniałości paproci nasiennych, takich jak Glossopteris, są szeroko rozpowszechnione na kilku kontynentach południowej półkuli Ziemi, co stanowiło wsparcie dla wczesnych pomysłów Alfreda Wegenera dotyczących teorii dryfu kontynentalnego. Najwcześniejsze skamieniałości przypisywane zielonym algom pochodzą z prekambrii (ok. 1200 mya), a odporne mury zewnętrzne torbieli prasinofitów (znanych jako fikomata) są dobrze zachowane w złożach kopalnych paleozoiku (ok. 250-540 mya). Do kladoforałów przypisano kopalinę włóknistą (Proterocladus) z środkowych złóż neoproterozolowych (ok. 750 miąższu), a najstarsze wiarygodne zapisy Bryopsidales, Dasycladales i kamieniołomy pochodzą z Paleozoic.